Portglas - de juiste glazen maken het verschil

Op televisie (Pawn Stars) zag ik een man die zijn fles Dom Pérignon uit 1921 wilde verkopen. De waarde van een fles (vermoedelijk) drinkbare Dom Pérignon uit dat jaar zou zomaar een slordige 8.000 dollar kunnen zijn. Helaas was de fles niet liggend in een ruimte met 75 % luchtvochtigheid bij 12 graden Celsius bewaard. De kurk was uitgedroogd, er was daardoor zelfs wat van het kostelijke vocht verdampt en de fles zat vol met droesem. “Een fles terpentine” noemde de pandjesbaas het en zag van de deal af.

Dom Pérignon is een bubbeltjeswijn uit de champagnestreek die alleen in de beste jaren wordt gemaakt (ze noemen dat “vintage”), van de beste druiven die op de veldjes van Moët & Chandon groeien. 1921 is het eerste jaar dat Dom Pérignon is gemaakt en volgens kenners een zeer goed jaar. Op de website van Dom Pérignon zag ik bovendien een aantal leuke pogingen om het merk extra exposure te geven. Bijvoorbeeld de door David Lynch gefotografeerde flessen waarmee een gelimiteerde editie verpakking is uitgebracht.

Geïnspireerd door Lynch die, zoals gebruikelijk, niet met een al te voor de hand liggend beeld genoegen nam maar met onder andere een lasapparaat de flessen te lijf ging wilde ik zelf ook eens een fles proberen mooi op de foto te zetten. Toevallig had ik net even geen Dom Pérignon in huis, maar wel een mooie Kopke port, mijn favoriet in dat genre. Bij gebrek aan een lasapparaat werd mijn foto ook een tikje saaier misschien, maar daar treur ik niet om.

Glazen voor de port

Geheel los van dit alles was ik recentelijk jarig. Behalve een onduidelijke plant en een doosje pillen (waarover een andere keer meer) ontving ik een set Siza portglazen van Schott Zwiesel, met handig deukje in de steel zodat ze perfect in de hand liggen (glazen met een steel houd je in principe bij die steel vast). Voorheen plachtte ik Kopke uit een ordinair wijnglas te drinken of zelfs uit een, natuurlijk volkomen ongeschikte, tumbler. Aan deze barbaarse praktijk is nu gelukkig een einde gekomen, bedankt collega’s en directie van Oldenhof!